Έχετε ταξιδέψει ποτέ στο Λονδίνο; Εγώ, ναι. Μιλάτε αγγλικά; Κι εγώ. Μέχρι που μετακόμισα εκεί, και όλα άλλαξαν. Ούτε το Λονδίνο ήταν αλλιώτικο ούτε τα αγγλικά ακατανόητα. Αλλά κάτι μου διέφευγε: καταλάβαινα τι έλεγαν, αλλά όχι τι εννοούσαν. Και συνειδητοποιούσα ότι καταλάβαινα όλο και λιγότερα. Έπρεπε να τα γράφω για να τα καταλαβαίνω.
Το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί μια καθημερινή καταγραφή –ποτέ δεν κράτησα ημερολόγιο–, αλλά σκέψεις για την πόλη και τους κατοίκους της, με τον τρόπο που θα προσέγγιζε το θέμα ένας εθνογράφος.
Πρώτα τα κλισέ. Γιατί τα λέμε έτσι; Γιατί υπάρχουν· η βροχή, το στήσιμο στις ουρές, η συνέπεια και η ακρί-
βεια, το αλκοόλ. Έπειτα οι εφημερίδες, τα θέατρα, οι εκθέσεις, και το γράμμα στη Μέγκαν προκειμένου να τη μεταπείσω. Τέλος, η απόφασή μου να γίνω πειραματόζωο, η λαμπρή καριέρα στην ΜΙ6, τη Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών του Ηνωμένου Βασιλείου, και μια αυτοκρατορία που δεν υπάρχει πια.

Ε.Β.