Το κεντρικό πρόσωπο του έργου, ο Τηλέμαχος Λιόντας, ο συγγραφέας των ροζ μυθιστορημάτων, συνδιαλέγεται με τα υπόλοιπα πρόσωπα με κεντρικό άξονα συζήτησης τις ανησυχίες των συγγραφέων και την αποδοχή τους από το αναγνωστικό κοινό. Ίσως η μεγαλύτερη ανησυχία του εκφράζεται από το στόμα της Μαγδαληνής Ιβάνοβα, οικιακής βοηθού του, : «Το άγχος του δημιουργού για την αποδοχή της τέχνης του».

Αποκαλύπτονται , έτσι, σκέψεις όχι μόνο του ήρωα, αλλά και του ίδιου του συγγραφέα ή ίσως και όλων των συγγραφέων:

Υπάρχει αξιοκρατία στον εκδοτικό χώρο;

Πόσες «εκπτώσεις» αντέχει ένας συγγραφέας προκειμένου να γίνει αποδεκτός από το αναγνωστικό κοινό;

Είναι φιλοφρόνηση ο χαρακτηρισμός: « Είστε ένας λογοτέχνης ολκής αλλά τα βιβλία σας δεν επιλέγονται από το αναγνωστικό κοινό»;

Όλα αυτά τα ερωτήματα προσεγγίζονται με θάρρος, αυτοπεποίθηση και κυρίως με ειλικρίνεια.

Εν κατακλείδι, μεταφέρω από τον πρόλογο: « Ο Τάσος Αγγελίδης – Γκέντζος μας χάρισε τους ήρωες του αφαιρώντας από την καθημερινότητά τους τον χρόνο και τη φθορά που αυτός φέρνει, όταν τον μετράμε.»