Ο Άσμαν κοίταξε γύρω τους τοίχους του κελιού του. Στράφηκε προς τον συγκρατούμενό του και τον είδε να τον κοιτάζει εξεταστικά. ¨Γιατί με κοιτάς έτσι;¨, τον ρώτησε. “Εξετάζω τις αντιδράσεις σου.. Αύριο πεθαίνεις ή μεθαύριο. Κάποια μέρα, εν πάση περιπτώσει, αυτά τα καθάρματα θα σε βγάλουν έξω και θα σε εκτελέσουν. Ενδιαφέρομαι για τις αντιδράσεις σου”. “Ως προς τι;” “Ως προς το θάνατο, φίλε μου. Ως προς το θάνατο – ένα από τα στοιχεία της ζωής. Και μη μου πεις ότι δε νιώθεις καμιά ανησυχία – γιατί νιώθεις.

Μα ο Άσμαν δεν ανησυχούσε, ανησυχούσε πολύ λίγο. Ηγέτης και ίνδαλμα των αγωνιστών της αντίστασης, δεν ορρωδούσε μπροστά σε κανένα κίνδυνο, και κανένα βασανιστήριο δε μπορούσε να κάμψει την υπεράνθρωπη αντίσταση της ηρωικής του ψυχής.

Ο κυνικός και καιροσκόπος Κάνινγκχαμ, αρχηγός της πανίσχυρης στρατιωτικής αστυνομίας, θα προσπαθήσει να του κάμψει το ηθικό, αλλά μάταια….