Σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους ήμασταν όλοι χαμένοι, σχεδόν καταραμένοι από κάποιο αόρατο πνεύμα. Αν ζούσες μέσα εδώ, τότε ήσουν καταδικασμένος να χαθείς και η ψυχή σου να παρασυρθεί πάνω σε στρώμα με καρφιά, πριν βουλιάξει στο κενό.

Ενδοοικογενειακή βία, φόνοι μικρών παιδιών αποτελούν το σκοτεινό σύμπαν της νουβέλας “Ο Δαίμονας της Μνήμης” του Άγγελου Φιλύδη. Μια μάνα που υπομένει τα βίαια ξεσπάσματα ενός μέθυσου άνδρα κι ένα παιδί που δεν ξέρει τι σημαίνει χαρά.

Θα καταφέρουν να ξεφύγουν αλώβητοι από το μαρτύριό τους; Θα σταματήσει άραγε ο εφιάλτης τους;