ΟΤΑΝ ΦΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ, ΚΟΙΤΑΞΕ ΚΑΤΩ ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕΣ ΠΙΣΩ ΣΟΥ, ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕΣ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ. ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΥ, ΜΑΚΡΙΑ, ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΟΥ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΑ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΕΣ Ν’ ΑΦΗΣΕΙΣ… ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΙΣΩΣ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΗΡΩΑ ΜΑΣ, ΤΟ ΣΤΗΒ ΡΟΜΠΙΝΣ. ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ; ΙΣΩΣ ΒΡΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΟΠΩΣ ΤΟ ΒΡΗΚΕ ΕΚΕΙΝΟΣ Ν’ ΑΠΟΚΗΡΥΞΕΙΣ ΤΟ ΑΧΑΡΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕΣ ΧΡΟΝΙΑ, Ν’ ΑΠΑΡΝΗΘΕΙΣ ΟΛΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΕΣ ΑΞΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΟΛΟ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΝ ΑΣΚΟΠΟ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΦΘΟΡΑ ΣΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΑ ΣΟΥ… ΣΕ ΜΙΑ ΓΑΛΗΝΙΑ, ΓΛΥΚΙΑ, ΗΡΕΜΗ ΖΩΗ.