(. . .) Καθώς τα χρόνια περνούσαν, κατάλαβα ότι άλλο ένα απ` τα πιο μεγάλα προβλήματα που απασχολούσαν τους μεγαλύτερους σπουδαστές μου ήταν η στενοχώρια. Μια μεγάλη πλειοψηφία απ` τους σπουδαστές μου ήταν επιχειρηματίες – υπάλληλοι, πλασιέ, μηχανικοί, λογιστές: ένα σταυροδρόμι απ` όλα τα επαγγέλματα και τα εμπόρια – κι οι περισσότεροί τους είχαν προβλήματα! Υπήρχαν όμως και γυναίκες στα μαθήματά μου – εμπορευόμενες γυναίκες αλλά και νοικοκυρές. Ωστόσο κι αυτές είχαν προβλήματα! Κατάλαβα λοιπόν ξεκάθαρα ότι αυτό που χρειαζόμουν ήταν ένα βιβλίο διδασκαλίας για το πώς να κατανικηθεί η στενοχώρια: γι` αυτό και πάλι έψαξα να βρω ένα τέτοιο κείμενο. Πήγα στα μεγάλα βιβλιοπωλεία της 5ης Λεωφόρου στη Νέα Υόρκη και στ` άλλα της 42ας Λεωφόρου κι ανακάλυψα προς μεγάλη μου κατάπληξη ότι υπήρχαν μόνο εικοσιδύο βιβλία σχετικά με τη `Στενοχώρια`, ενώ απ` την άλλη μεριά παρατήρησα ότι πάνω στο θέμα `Σκουλήκι` (Στ. Μ. Στο σημείο αυτό ο συγγραφέας μεταχειρίζεται δυο λέξεις που στον κατάλογο των βιβλίων θα βρίσκονταν κοντά-κοντά, μια και στα εγγλέζικα η στενοχώρια λέγεται `γουώρρυ` και το σκουλήκι `γουώρμ`) υπήρχαν εκατόν ογδόντα εννιά βιβλία. Δηλαδή σχεδόν εννιά φορές περισσότερα βιβλία γραμμένα για τα σκουλήκια, απ` όσα για τη στενοχώρια! Καταπληκτικό, έτσι δεν είναι; Και να σκεφτεί κανείς ότι η στενοχώρια είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο γένος! (. . .)