“Αγαπητέ Ρόμπι μαζί με το γράμμα σου στέλνω κι ένα χειρόγραφο που ελπίζω να φτάσει ακέραιο στα χέρια σου. Σε παρακαλώ πολύ να δακτυλογραφήσεις ένα αντίγραφο. Κάποια μέρα πρέπει ο κόσμος να μάθει την αλήθεια -όχι απαραιτήτως όσο ζω.. αλλά δεν είμαι διατεθειμένος να μείνω για πάντα στην πινακοθήκη των τεράτων που με τοποθετούν. Κληρονόμησα απ τον πατέρα και την μητέρα μου ένα διακεκριμένο όνομα στη λογοτεχνία και την τέχνη, δεν θα το αφήσω να διασύρεται αιωνίως. Δεν απολογούμαι για την διαγωγή μου. Την εξηγώ…”

Το 1905 δημοσιεύτηκε πρώτη φορά σε μεταθανάτια έκδοση στο Λονδίνο το έργο του Όσκαρ Γουάιλντ με τον τίτλο De Profundis. Στον πρόλογο της πρώτης έκδοσης ο Ρόμπερτ Ρος, φίλος του συγγραφέα, έγραφε: «Το βιβλίο δε χρειάζεται μεγάλη εισαγωγή ή σχόλια. Θα ‘θελα μόνο να σημειώσω ότι γράφτηκε απ’ το φίλο μου κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών της φυλάκισής του, ότι ήταν το μοναδικό έργο που έγραψε όσο έμεινε στη φυλακή και το τελευταίο του πεζό ως το θάνατό του». Η έκδοση του 1905 ήταν σύνθεση αποσπασμάτων από ένα πολύ μεγαλύτερο έργο, που ο συγγραφέας του είχε δώσει τη μορφή επιστολής προς το λόρδο Άλφρεντ Ντάγκλας.